Cechy zarządzania
Peter Drucker, klasyk teorii zarządzania w jednej ze swoich prac z 1988 roku wyróżnia następujące cechy zarządzania:
1. najważniejsi w organizacji są ludzie, powinni współdziałać ze sobą w taki sposób aby zniwelować słabości oraz w jak najlepszy sposób wykorzystać swoje doświadczenie i zdolności;
2. „zarządzanie głęboko osadzone jest w kulturze”, czyli musi uwzględniać normy
i zwyczaje uznawane przez daną społeczność. Mowa jest tutaj również
o kulturze środowisk menadżerskich. Zarządzanie wymaga języka, z którego pojęcia zaczerpnięte są z różnych dziedzin wiedzy i nauki;
3. „zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań, jednoczących wszystkich uczestników organizacji”. Ludzie powinni być mobilizowani do działania, posiadać cele, powinno to prowadzić do emocjonalnego zaangażowania;
4. „zarządzanie powinno prowadzić do tego, by organizacji była zdolna do
uczenia się”, czyli przystosowywania się do zmieniających się warunków oraz nabywania nowych umiejętności przez pracowników, pomagają w tym szkolenia menedżerskie;
5. „zarządzanie wymaga komunikowania się”, czyli wymiany i obiegu informacji w wewnątrz firmy jaki i zewnątrz firmy czyli z jego otoczeniem;
6. „zarządzanie wymaga rozbudowy systemu wskaźników”, dzięki którym można oceniać, monitorować oraz poprawiać efektywność firmy;
7. „zarządzanie musi być jednoznacznie zorientowane na podstawowy
i najważniejszy ostateczny rezultat, jakim jest zadowolony klient”.
Poniżej lista zasad zarządzania, których nie należy hierarchizować a wykorzystywać do lepszego funkcjonowania grupą ludzi współpracujących ze sobą:
podział pracy – pracę należy rozłożyć na części składowe i dać do jej wykonania wyspecjalizowanych pracowników,
autorytet – kadra kierownicza wydaje polecenia aby dana praca została wykonana. Szacunek formalny daje prawo kierownikom do rozkazywania, Lae nie wymusza posłuszeństwa. Autorytet kierownika musi być poparty wiedzą, umiejętnościami, cechami charakteru oraz akceptacją kierownika przez jego podwładnych,
dyscyplina – należy przestrzegać przepisów, zasad i reguł rządzących przedsiębiorstwem,
jedność rozkazodawstwa – pracownik dostaje polecenie pracy od jednej osoby,
jednolitość kierownictwa – zadaniami i pracą w danej organizacji, które prowadzą do określonego celu są kierowane przez jednego kierownika,
podporządkowanie interesów osobistych interesom ogółu – interesy pracowników nie mogą przeważać nad interesy firmy,
ład – każda rzecz i każdy pracownik powinni być we właściwym czasie na właściwym miejscu,
stałość personelu – rotacja pracowników niekorzystnie wpływa na działalność firmy.
ludzkie postępowanie z robotnikami – kadra kierownicza do pracowników powinna odnosić się życzliwie,
inicjatywa – pracownicy powinni mieć możliwość składania propozycji,
właściwe wynagradzanie – powinno być sprawiedliwe zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawców,
centralizacja – ograniczenie roli do podejmowania decyzji przez pracownika (decentralizacja – zwiększenie ich roli w podejmowaniu decyzji),
hierarchia – podział władzy w przedsiębiorstwach,
zgranie personelu – odczucie przynależności do przedsiębiorstwa.
Nowa fala prezentuje nieco innych zestaw cech zarządzania. Waterman opisuje jakimi cechami powinien charakteryzować się system zarządzania firmą:
1. Stałe i szybkie analizowanie pojawiających się zagadnień i podejmowanie decyzji w ich wdrażaniu,
2. Bezpośredni kontakt z klientem,
3. To ludzie SA najważniejszym zasobem firmy,
4. Skupienie się na wartościach (misja, cel, przyjęte wartości)
5. Stworzenie warunków do samodzielnego działania osobom zdolnym do inicjatywy
6. Zasada „trzymaj się tego co umiesz najlepiej”
7. Niewielki zarząd firmy
8. Występowanie centralizacji i decentralizacji
Cechy zarządzania zasobami ludzkimi to przede wszystkim:
źródło przewagi konkurencyjnej organizacji - pracowników należy traktować jako cenny składnik aktywów, stąd potrzeba efektywnego wykorzystania potencjału tkwiącego w zasobach ludzkich;
strategiczne dopasowanie – potrzeba integracji strategii przedsiębiorstwa i strategii zarządzania zasobami ludzkimi;
zaangażowanie - potrzeba pozyskania pracowników dla misji i wartości organizacji;
traktowanie ludzi jak kapitał, w który można inwestować;
kultura korporacyjna - potrzeba silnej kultury korporacyjnej, która wyraża się w postaci zdefiniowanej misji i wartości, wzmocnionej przez komunikowanie się, szkolenie i procesy zarządzania przez efekty;
monolityczne stosunki pracownicze - przekonanie, że ludzie w organizacjach przejawiają te same cele i pracują jako członkowie jednego zespołu;
odpowiedzialność kadry kierowniczej - przekonanie, że zarządzaniem zasobami ludzkimi kierują menedżerowie najwyższego szczebla, ale jego efekty i sposób realizacji zależą od menedżerów liniowych
Zachęcam Cię do dowiedzenia bloga o zarządzaniu i przywództwie
Jak być pewnym siebie i uporać się z niską samooceną?
Jak rozwiązywać problemy? Pytania ułatwiające rozwiązywanie problemów
Jak zwiększyć wydajność. 14 kluczowych kroków ku większej wydajności i skuteczności.
Jak się zmotywować mając przed sobą duży cel?
6 rzeczy, których nigdy nie warto robić
Jak wyglądać na pewnego siebie?